Η τριάδα που συγκρίνουμε σήμερα αποτελεί προϊόν της παγκοσμιοποίησης, η οποία εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια από τις περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες. Το «ιαπωνικό» Τoyota Αygo κατασκευάζεται μαζί με τα γαλλικά Ρeugeot 107 και Citroen C1 στην Τσεχία, ενώ το Suzuki Αlto και το Νissan Ρixo έλκουν την καταγωγή τους από τις μακρινές Ινδίες με... ανάδοχο τη Μaruti-Suzuki. Και τα τρία καλούνται να αποδείξουν τις ικανότητές τους επί ευρωπαϊκού εδάφους.
ΑΜΑΞΩΜΑ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ
Οι περιορισμένες εξωτερικές διαστάσεις των αμαξωμάτων, με μήκος γύρω στα 3,5 μέτρα, είναι δεδομένο ότι δεν επιτρέπουν θαύματα όσον αφορά την ευρυχωρία. Παρόλα αυτά, όσοι λάβουν θέση εμπρός αποκλείεται να πάθουν κλειστοφοβία, ενώ αντίθετα οι εύσωμοι πίσω επιβάτες θα έρθουν άμεσα σε επαφή με τις πλάτες των μπροστινών καθισμάτων και με τα πλευρικά τοιχώματα του αυτοκινήτου. Οσο για τους χώρους αποσκευών, προσφέρονται κυρίως για τα καθημερινά ψώνια και για τη φιλοξενία κάποιου χαρτοφύλακα, αφού ο όγκος τους κυμαίνεται γύρω στα 130 λίτρα. Βεβαίως τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο αν διπλώσουν οι πλάτες των πίσω καθισμάτων, οπότε αυξάνεται ο διαθέσιμος χώρος για τα μπαγκάζια στα 774 λίτρα για το Ρixo και το Αlto και στα 782 για το Αygo. Πάντως στο μικρό Τoyota σχηματίζεται σε αυτή την περίπτωση ένα ενοχλητικό σκαλοπάτι, το οποίο δυσχεραίνει τη φόρτωση, ενώ στο Νissan και στο Suzuki είναι επίπεδη η επιφάνεια.
Σε κανένα από τα τρία μοντελάκια δεν πρόκειται να συναντήσετε προβλήματα προσαρμογής, αφού χειριστήρια και διακόπτες βρίσκονται στις αναμενόμενες θέσεις, χρειάζεται όμως να κάνετε αρκετούς συμβιβασμούς στον εξοπλισμό ασφάλειας, αν επιλέξετε κάποια από τις προσιτότερες, βασικές εκδόσεις. Μάλιστα το τσεκούρι των περικοπών περιόρισε ακόμη και μηχανισμούς, όπως εκείνος για την αυτόματη ακινητοποίηση των ηλεκτρικών παραθύρων, όταν συναντούν αντίσταση!
Η προσπάθεια συμπίεσης του κόστους παραγωγής γίνεται εμφανής και στα επίπεδα του φινιρίσματος, τα οποία κρίνονται μετρίως μέτρια. Ιδιαίτερα στο εσωτερικό του Τoyota Αygo υπάρχουν αρκετές γυμνές επιφάνειες λαμαρίνας, ακάλυπτες βίδες και πλαστικά μειωμένης ποιότητας, ενώ και ο χώρος του κινητήρα έχει βαφτεί πρόχειρα. Το Ρixo και το Αlto δείχνουν πιο προσεγμένα, αν και εδώ παρατηρούνται αρκετές αδυναμίες στο φινίρισμα!
Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι μετακινείσαι ανετότερα με το Νissan και το Suzuki σε σχέση με το Τoyota. Αυτό οφείλεται στα υψηλότερα επίπεδα θορύβου στο εσωτερικό του Αygo, αλλά και στην με εντονότερους θορύβους κύλιση των τροχών του. Επίσης τα καθίσματα του οδηγού και του συνοδηγού του μικρότερου μοντέλου του Τoyota αποδεικνύονται σχετικά μικρά, με κοντές οριζόντιες επιφάνειες και σχεδιασμό που δεν συμβάλλει αποτελεσματικά στη συγκράτηση του σώματος. Στο πίσω μέρος κάθεσαι πάντως ανετότερα μέσα στο Αygo, καθώς στο Ρixo και στο Αlto αναγκάζεσαι να κάνεις μία άβολη γωνία με τα πόδια σου εξαιτίας του χαμηλότερου ύψους των καθισμάτων τους.
Πόντους κερδίζει το Αygo στην αξιολόγηση της εργονομίας, καθώς είναι το μόνο μοντέλο της τριάδας που διαθέτει στο πίσω καπό μπουτόν για το άνοιγμα του πορτ μπαγκάζ του, όταν οι δύο ανταγωνιστές του απαιτούν για την ίδια δουλειά είτε τη χρήση του κλειδιού είτε του μικρού μοχλού στον χώρο των ποδιών του οδηγού.
Φιλικότερα προς τον οδηγό και τους επιβάτες αποδεικνύονται το Ρixo και το Αlto σε σχέση με το Αygo, όταν περνούν πάνω από κακοφτιαγμένα οδοστρώματα. Το μικρό Τoyota αποσβαίνει έως ένα σημείο αποτελεσματικά τους κραδασμούς, όταν όμως υπάρχουν διαδοχικές κακοτεχνίες εμφανίζει έντονες ταλαντώσεις του αμαξώματος, ενώ και οι αναρτήσεις του έχουν την τάση να χτυπούν. Τα δύο ιαπωνικά μοντέλα ινδικής κατασκευής δείχνουν ωριμότερα στον δρόμο και φιλτράρουν συνολικά καλύτερα τους κραδασμούς, ενώ και οι κινήσεις των αμαξωμάτων τους είναι αισθητά πιο περιορισμένες.
ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ, ΣΑΖΜΑΝ
Οι προδιαγραφές των κινητήρων των μοντέλων της συγκριτικής δοκιμής μας δεν προδιαθέτουν για κάτι ιδιαίτερο, καθώς πρόκειται για μηχανικά σύνολα χωρητικότητας μόνον ενός λίτρου και με σχετικά ήπια απόδοση 68 ίππων. Στην πράξη όμως αποδεικνύονται αρκούντως σπιρτόζα έως και διασκεδαστικά σε ορισμένες περιπτώσεις, κάτι στο οποίο συμβάλλει και το χαμηλό βάρος τους (από 830 έως 880 κιλά). Το Τoyota Αygo δικαιούται τον τίτλο του σπρίντερ της πόλης, αφού για την επιτάχυνση από στάση έως 100 χλμ./ώρα απαιτούνται μόνον 12,4”, τη στιγμή που το Suzuki Αlto χρειάζεται 12,8” και το Νissan Ρixo 14,5”, αν και μοιράζονται τον ίδιο κινητήρα. Οσον αφορά την ελαστικότητα, εδώ κερδίζει τις εντυπώσεις με διαφορά το Suzuki Αlto.
Εννοείται ότι οι συγκεκριμένες επιδόσεις δεν είναι επιπέδου σπορ μοντέλων, όμως ο ήχος των τρικύλινδρων μοτέρ και η αίσθηση επιτάχυνσης που μεταδίδουν τα μίνι της δοκιμής μας προκαλούν την εντύπωση ότι κινείσαι γρηγορότερα απ΄ ό,τι πραγματικά και- ειδικότερα μέσα στην πόλη- δεν νιώθεις την ανάγκη για δυνατότερους κινητήρες. Ακόμη όμως και στον αυτοκινητόδρομο μπορείς να ακολουθήσεις το ρεύμα των υπόλοιπων αυτοκινήτων χωρίς πρόβλημα και μάλιστα σε σημείο να α ναρωτιέσαι μήπως τελικά είναι περιττή πολυτέλεια τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα.
Η μετάδοση κίνησης πραγματοποιείται και στα τρία μοντέλα με τη βοήθεια ενός κιβωτίου πέντε σχέσεων. Στο Suzuki Αlto που δοκιμάσαμε, κούμπωναν οι ταχύτητες ευκολότερα σε σχέση με το σαζμάν του Νissan και του Τoyota, χωρίς πάντως να γίνεται αυτό σε ενοχλητικό βαθμό. Στις απαιτήσεις των καιρών ανταποκρίνονται τα επίπεδα κατανάλωσης καυσίμου, τα οποία κυμαίνονται μεταξύ 5,2 (Τoyota Αygo) και 5,6 λίτρων ανά 100 χλμ. (Suzuki Αlto). Πάντως ακόμη και έτσι βρίσκονται ψηλότερα από τις επίσημες εργοστασιακές μετρήσεις.
ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ
Το γράψαμε και στην αρχή, ότι κανένα από τα τρία μοντελάκια δεν διατίθεται με ικανοποιητικά επίπεδα εξοπλισμού ασφάλειας στις προσιτότερες εκδόσεις του. Οποιος ζητά το παραπάνω, θα πρέπει να... ξηλωθεί και να επιλέξει τα ακριβότερα μοντέλα, ώστε να θωρακιστεί π.χ. με πλευρικούς αερόσακους ή με σύστημα ευστάθειας.
Νissan Ρixo και Suzuki Αlto αποδεικνύονται πιο ευέλικτα από το Τoyota Αygo και οι τάσεις τους να φεύγουν υποστρέφοντας με το μπροστινό μέρος στις απότομες αλλαγές διεύθυνσης είναι σαφώς πιο περιορισμένες. Το Αygo αντιδρά νευρικότερα στους απότομους ελιγμούς, όμως ελέγχεται σχετικά εύκολα όταν διαθέτει σύστημα ευστάθειας που μπορεί να απενεργοποιήσει ο οδηγός. Γενικότερα το σύστημα διεύθυνσης του μικρού Τoyota δεν διακρίνεται για την ακρίβειά του και οι αναρτήσεις του δεν πείθουν ιδιαίτερα στις γρήγορες στροφές.
Εδώ κάνει την- ευχάριστη- έκπληξη το Suzuki, το οποίο αποτελεί το πιο διασκεδαστικό οδηγικά μοντέλο της τριάδας μας. Το Νissan Ρixo απαντά με τα δυνατότερα φρένα όταν βρίσκονται σε κρύα κατάσταση, κερδίζοντας έτσι πολύτιμους βαθμούς, ενώ με ζεστά φρένα δεν παρατηρούνται διαφορές μεταξύ των τριών ανταγωνιστών. Σε κάθε περίπτωση πάντως και αν το δούμε με απόλυτα νούμερα, τα φρένα χρήζουν βελτίωσης και στα τρία αυτοκίνητα του συγκριτικού τεστ.
ΤΙΜΕΣ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ
Το Suzuki Αlto διατίθεται στη φτηνότερη τιμή αγοράς μόνον θεωρητικά, γιατί θα πρέπει να προσθέσουμε σε αυτή τα 610 ευρώ του-αυτονόητου πλέον- αιρκοντίσιον, οπότε φτάνει η τελική τιμή του λίγο υψηλότερα από εκείνη του Νissan Ρixo. Αισθητά ακριβότερο αποδεικνύεται το Τoyota Αygo (10.610 ευρώ στην πεντάθυρη έκδοση City), που προσφέρεται όμως με έξι χρόνια εγγύηση αντί τριών, όπως οι δύο ανταγωνιστές του. Σχεδόν ταυτόσημοι είναι οι εξοπλισμοί, με το Αlto να είναι το μόνο με στάνταρ πλευρικούς αερόσακους, αλλά και ως προαιρετικό εξοπλισμό το αιρ-κοντίσιον του.
Και τα τρία μοντέλα αναμένεται να έχουν υψηλή αξία μεταπώλησης, καθότι μικρά και οικονομικά, όμως το Αygo ευνοείται από την εξαετή εγγύηση σε αυτόν τον τομέα. Να αναφέρουμε, ότι οι εισαγωγείς και οι έμποροι κάνουν συνεχώς προσφορές σε διάφορες μορφές (εκπτώσεις τιμής, πρόσθετος εξοπλισμός, άτοκες χρηματοδοτήσεις), οπότε χρειάζεται καλή έρευνα αγοράς πριν καταλήξετε στην τελική επιλογή σας. AUTONEA
KANTE KLIK ΣΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΘΑΑΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Στείλτε μας τα σχόλια σας, θα δημοσιευτούν αν δεν είναι συκοφαντικά.